“Ik ben gek op kinderen. Dat was ik vroeger al. Ik vind vooral de wereld van kinderen prachtig. Zij zitten in een wereld vol onschuld. Daarom weet ik dat ik niets anders wil dan met kinderen werken. Kinderen zijn zo puur. Als ik naar ze kijk, geniet ik enorm en vergeet ik alle vervelende dingen in de wereld. Dan zie ik alleen de schoonheid van het leven. Mijn eigen leven is niet altijd even makkelijk geweest. Ik heb moeilijke tijden gekend en daarin probeerde ik altijd sterk te blijven. Ik ben dankbaar dat ik op deze opleiding zit. Ik wil laten zien dat deze opleiding en dit beroep bij me past.  

“Ik wil de wereld laten zien hoe gelukkig we zijn met elkaar” 

Nieuwe familie 

Docenten op school zijn altijd zo behulpzaam. Ik werk altijd veel zelfstandig, maar als ik er niet uitkom, staan ze altijd voor me klaar. De docenten en mijn mentoren voelen echt als een familie en dat is als Afghaanse vluchteling een fijn gevoel, want zoveel familie heb ik hier niet. Ik wil, net als de docenten, veel betekenen voor anderen. Dat maakt het ook alleen maar mooier wanneer ik kinderen van mijn stages zie. Die herkennen me dan en roepen keihard “juffrouw!”. Wat wil je nou nog meer? Ik geniet daar zo enorm van.  

Lief zijn voor elkaar 

Mijn droom is om vooral gezond te blijven. Mijn gezondheid en goede prestaties op school en stages is voor nu al een droom die ik waarmaak. Wel wil ik de wereld laten zien hoe gelukkig we zijn met elkaar. Lief zijn voor elkaar: dat is echt wat ik wil meegeven aan alle kinderen die ik in de toekomst nog ga ontmoeten.”